Si Phan Don - Tad Lo

Nadat we de hele nacht met een aantal bussen in colonne richting het zuiden gereden zijn, worden we in Pakse uit de bus gezet. Hier wachten we ruim een uur op de volgende bus die ons naar 4000 islands brengt. Op zoek naar wat eetbaars zie ik een mooie vrouw achter een kraampje. Als ik haar vraag of ik een foto van haar mag maken schiet ze in de lach. Met pret-oogjes wijst ze naar mij en naar zichzelf . Ondertussen voert ze in het Lao een heel gesprek met mij terwijl ze speels met haar voet mijn been aantikt. Ik praat in het Engels terug terwijl zij naar mijn neus wijst en in mijn arm knijpt. Ze knikt nee om me duidelijk te maken niet op de foto te willen . Wat ik respecteer. Zij staat voor de vele Laotiaanse vrouwen die we tot nu toe ontmoet hebben, altijd vriendelijk , meestal blij en zo puur. En net zoals de mannen nooit opdringerig en met een bepaalde nederigheid . Een hele tijd later als onze bus eindelijk komt zwaait ze me uit . Een busrit en wat bootritjes verder komen we op het meest zuidelijke eiland Don Khon aan. Hier vinden we al snel een bungalow, met balkon en hangmat en uitzicht over de Mekongdelta. Elke avond krijgen we gezelschap van gekko's die achter de insecten aangaan. Een van de gekko's grijpt mis tijdens zijn jacht, waardoor hij op Loek zijn buik terecht komt. Ter vermaak van onze Weense buren. Tijdens ons verblijf op dit eiland hebben we regelmatig contact met een gepensioneerd Duits echtpaar. We bewonderen hun lef om met zo'n kleine rugzakken door z-o Azië te trekken. Wij hebben zoals altijd weer teveel meegenomen. Ook hier huren we een fiets om ons eiland en het daarnaast gelegen tweeling eiland Don Det te verkennen . Het zijn bijzondere eilanden: de veelal houten en bamboe bungalows voor de toeristen en de vervallen, vaak Frans uitziende huizen van de Lao staan kriskras door elkaar. Kippen , honden en katten lopen overal, zelfs onder de tafels in de restaurants. Hier en daar woelt een bruin varken de grond los en lopen er buffels naast het pad. Het eiland is auto vrij, maar er rijden scooters over de smalle paden op en neer. Het geheel doet wat rommelig aan. De rijstvelden met de werkende Lao zijn weer prachtig om te zien, net als de zuidelijk gelegen Somphamitwaterval die met een enorme kracht omlaag stroomt over een breedte van enkele kilometers. We zien hoe de rijstoogst met sikkelvormige messen van het land gesneden wordt en even later hoe de rijst verder verwerkt wordt. Wij hebben er geen idee van als we rijst eten, hoeveel handwerk (tenminste hier bij de boeren zelf in Laos) aan vooraf gegaan is.  
Op Don Det, in restaurant King Kong eet Loek vol smaak een gehaktbal met jus. Toch wel lekker even weer gewone Hollandse pot na al die noedels en currys. We rusten wat uit op ons balkon en lezen een boek. De mooie zonsondergang wordt wat overschaduwd door bewolking en het regent zelfs. Wat overigens heerlijk afkoelt. Het mooie effect ervan is een schitterende regenboog boven de Mekong. We zijn een paar dagen op dit eiland gebleven en van hieruit naar het Bolavenplateau getrokken, waar we nu alweer 1,5 dag zijn. Gistermorgen hebben we de boot naar het vaste land genomen. Het geld voor onze bungalow hebben we maar op bed gelegd, aangezien we niet de eigenaar konden vinden. We hadden ons zelfs niet ingecheckt. We verlaten dus als een stelletje illegalen het eiland. Op het vaste land pakken we het eerste een soort truck die hier als ook als bus gebruikt wordt. We zitten op banken tegenover elkaar. De man die het geld int, neemt rustig te tijd m zijn lange nagels tijdens de rit te knippen, terwijl Loek stiekem onderzoekt wat er in de afgesloten zakken zit onder zijn bank. Het voelt als vlees en het beweegt... Loek gaat bijna over zijn nek, maar zegt niets tegen mij. Blijkbaar een manier om het vlees zo vers mogelijk te vervoeren. Eenmaal op het busstation moeten we ruim een uur wachten. Aangezien onze Kip bijna op is haalt met een tuktuk Loek nog gauw 1000.000 kip. Ondertussen amuseer ik me met de mensen om me heen. Ik krijg de vraag of mijn nagels gelakt mogen worden en of ik pinda' s wil kopen.  Veel mensen met een mondmasker tegen de smog. Geen ongewoon gezicht in Thailand en Laos. Eenmaal in de bus is het wonderlijk om te zien hoe mensen al bukkend de monnik passeren die voor ons zit om ervoor te zorgen dat hun hoofd niet boven dat van hem uitsteekt. Een moeder met haar baby gaat bijna over de grond. De rit van 85 km duurt ruim 2 uur. Regelmatig stapt de chauffeur uit om boodschappen te doen, te tanken of onderdelen voor de bus te kopen. Heel gewoon hier in Laos. We hebben nu een kamer met uitzicht op de wateval. Met een 110cc Honda motor hebben we vandaag de omgeving rondom Tad Lo, Bolavenplateau, verkend die erg groen en mooi is. In de dorpjes worden we enthousiast onthaald. Kinderen komen op ons afrennen en roepen sabaidee. We zien kinderen die in een holle boomstam rijst ontdoen van hun vliesjes. De oudere vrouwen, met de hier zo bekende sigaren in hun mond, gaan graag voor Loek op de foto. Ze moeten erg lachen als ze zichzelf terugzien op de camera. Vanavond hebben we met een groep backpackers gekookt en gegeten bij de man waar we de motor gehuurd hebben. Voor 25.000 Kip mag je meekoken en aanschuiven. Zelfs de hond probeerd aan te schuiven, maar deze vindt uiteindelijk zichzelf in de pot....